مدلی برای راهنمایی معلمان در شناسایی و آموزش دانش‌آموزان مستعد در مدرسه

شناسایی کودکان تیزهوش و مستعد نه‌تنها مغایر با عدالت آموزشی نیست، بلکه اگر این کودکان محیط و آموزش مناسب نداشته باشند دچار آسیب‌های جدی خواهند شد اما متأسفانه بسیاری از دیدگاه‌های رایج برای ماهیت هوش شامل عده اندکی از کودکان واقعاً تیزهوش و مستعد میشود. مدل افتراقی گانیه با تفکیک توانایی هوش و آشکار شدن آن به شکل استعداد توانسته است این محدودیت را به‌درستی رفع کند و مدلی مناسب برای شناسایی نامحدود کودکان تیزهوش و مستعد باشد. در این مدل هوش به یک، سه یا هفت و حتی ده‌ها محور مشخص محدود نمیشود و هر کودکی که در هر موضوع حتی بسیار جزئی در بین همسالان خود سرآمد باشد، باهوش شناخته میشود که میتواند با برنامه درسی مخصوص به خود نه‌تنها در آن توانایی داشته باشد، بلکه در حوزه‌های استعدادی دیگر نیز موفق شود. در حالی که اگر این شناسایی و متناسب‌سازی برنامه درسی نباشد، بسیاری از این کودکان دچار سرخوردگی، اعتماد به نفس پایین و حتی انحراف‌های رفتاری میشوند و جامعه نیز از موهبت آن‌ها بینصیب میماند. الگوی گانیه برای حل این مشکل ارائه و سال‌ها در مدارس استرالیا با موفقیت اجرا شده است. این مدل میتواند رهیافت مناسبی برای کاربست طرح شهاب در مدارس کشور تلقی گردد.